Vin a liña do amencer

na aurora dun sonriso



o abrigo que me sosten


nun ollar coas cores da terra


promesa de redención no son


dunha fonte de voz con voz de fonte




que xustifica cada gota


de suor, bágoa ou sangue.




Crónica do proceso no que ninguen creeu

OUUUUuuuu

Xa está: Acaba de ser vostede pai dun fermoso proceso MORTO lle diria a ZP calquer analista. Veñen as vacas fracas antes da colleita i eso non vai ser nada bó.

Un goberno que non ten apoios estabeis como quedou paténte na votación dos presupostos, no que o partido gobernante non é quen de "negociar" cunha organización territorial para que 'arrime o hombreiro' pactando co que sería o seu mellor aliado e prisioneiro ten agora que cargar co lastre de ter sido valeroso dabondo para da-lo paso cara a un proceso de negociación mais cobarde de mais para levalo a cabo.

Era moi difícil sair desa PINZA creada pola premura da esquerda abertxale que desexa presentarse ás eleccions municipais para evita-lo "aforcamento financieiro" e pola maquinaria mediática e xudicial da dereita axitando pantasmas i esquecendo a outras victimas do terror no pasado e ás futuras víctimas.

Asustados polas enquisas os 'fontaneiros' mandaron dete-lo carro negociador cando tocaba "mover" de verdade e as presas de HB-ETA fixeron o resto; roubo de armas, concentracions, novas campañas de "imposto revolucionario"... Nada novo, pode que nada grave mais SI un xeito de presionar visiblemente que é o que esperaba o PP para pedirlle ó goberno que "non se rinda a ETA" para 'rendirse' a eles.

Pronto será 20-N; ¿sairán a celebrar a continuación da violencia ós que a precisan para manternos esquencidos das verdadeiras violencias coas que convivimos a diario?

O Xérmolo

OUUUUuuuu

Debera eu hoxe falar e refalar do cuarto aniversario do desastre do 'Prestige' mais coido que abondan as novas ó respecto e que hai opinions con mais peso e mais información que a miña que poden dicir o que opino (ou case): O desastre está esquecido nos medios, as súas causas e os seus causantes esquecidos están; as súas consecuencias e secuelas só as vemos o que sabemos onde ollar e só falla porlle data ó seguinte suceso.

Edición 19 de Novembro: en chuza referiron este artigo de Escolar que me semella ecuánime e independente.

Podendes ler este interesante artigo que xa chuzei e mais este monográfico do marine pollution bulletin ou este artigo de "ELpais" sobre o que se esconde baixo a alfombra de area...

Eu o que quero hoxe é plasmar algo que xa por coñecido non deixa de seren certo e que está no cerne dos problemas mais extendidos da nosa sociedade como son a violencia (en especial a mal chamada "domestica"), o egoismo edonista e o consumismo frustrador.

Ven a conto dun chiste vello que voltei a recibir e que dí algo así:
CURSO DE FORMACIÓN PARA HOMBRES

Objetivo pedagógico: Curso de formación que permite a los hombres desarrollar esa parte del cerebro de la que ignoran la existencia.
Los intereses los pagarán sus adorables mujeres una vez aprobado cada módulo.
* Módulo 1: Curso Obligatorio.
1- Aprender a vivir sin su madre (2000 horas).
2- "Mi mujer NO es mi madre" (350 horas).
3- Entender que el fútbol no es otra cosa que un deporte, que quedar fuera del Mundia no es la muerte (500 horas).(···)
Con isto nos estamos a rir da verdadeira orixe do problema i é que os machistas e o machismo non se xera espontáneamente senon que é FABRICADO a consciencia pola familia do futuro machista que lle inculca e lle consinte moitas das pautas de comportamento e valores que logo aplicará ó longo da súa vida e das súas relacions cos demais. Teño unha compañeira de traballo que dí que non existen os homes machistas senon as "nais machistas" e que son elas as que sementan o xérmolo do que logo sairá un machista ou, ainda peor, un maltratador.
I é que como dí este artigo de "o correo" o 88% dos homes seguen mantendo os valores machistas que dan base á violencia de xénero.
Claro que a culpa non é só das nais pois os rapaces ser son un espello do que ven sobre todo para o 'malo' (cómodo ou que proporciona vantaxe); si un neno vé que as fins de semana dempois de traballar os dous toda a seman o pai se ergue e se 'pira' sen tan sequera face-la cama ou preguntar sobre si fai falla algo esta claro que él "se apunta a ese carro" pois é o mais cómodo, si na casa llo consinten ou el ve que este tema xera tensión tentará sacar proveito delo (senon é parvo); si ainda por riba ten unha irmá que SI colabora na casa él quedará impregnado de que ese "es su papel". Xa só lle queda atopar á víctima propiciatoria que 'faga de nai'.
Entón ¿cómo inverti-la situación? pois co exemplo, coa disciplina nos feitos e con estratéxias que fomenten a asunción de responsabilidades no fogar dende a infáncia e o respeto ós demais.


Cultura sen lingua?

OUUUUuuuu

Outro oubeo dun desinformado que cavila en altofalante no canto de permaneceren calado.

Lin sobor dos memes, i estiven a escoitar música e a ver un filme... todo normal na miña vida, disperso e sin senso mais de súpeto atopeime con algo que me fixo estremecer: vin unha cultura que medrou e se fixo forte cos seus memes pululando por todo o mundo e que xa se pode afirmar que NON TEN LINGUA VIVA de seu.

A cultura irlandesa se ben non dun xeito tradicional ten mezclado os seus memes no entramado cultural "globalizante" anglo-americano mais mantendo unha identidade própia, recoñecible por calquera. Eses elementos culturais teñen mutado para adaptarse ó vehículo transmisor (e non falo só da lingua inglesa senón do seu xeito de proceder polo mundo adiante) sen perder a "verdadeira alma". Teño cavilado nelo moitas voltas nos adestramentos e sempre me ven ó caletre unha insidiosa pregunta:

¿Podería sobrevivir unha 'cultura galega' recoñecible sen o galego?

Percurei, na miña memoria sen demasiado éxito e tamén na rede outros exemplos de culturas cunha identidade recoñecible mais sen ligazón a unha lingua viva e supoño que os exemplos abundan nas zonas da terra onde a rápidez da globalización ou de outras dominacions pasadas se afirmou facendo desaparecer a lingua local e impondo a do conquistador; como o caso das culturas Maya, Azteca e Inca nas que os elementos culturais foron 'sincretizados' mais a lingua semellou perderse agás o quechua recoñecido xa como oficial en Bolivia, Colombia, Ecuador e Perú. Tamén me lembrei da cantidade de linguas da Norteamérica que viñan nun vello mapa da National Geographic das que posiblemente moitas desapareceron quedando os costumes deses pobos integrados no "folklore do oeste" como mostra da 'benevolencia' dos conquistadores.

Mais hoxe despertei cunha angustia tremenda dun sono sobre a lingua(galega) e as polémicas que algúns montan no canto dela; uns porque teñen medo de sentirse desprazados ou desprezados por non coñecela; outros, rencorosos, só son capaces de idear medidas de promoción da lingua que "devolvan" a moeda da intolerancia e a imposición 'polo ben da lingua' sen decatarse de que o prestixio do galego vai depender de fundamentarse nunha sociedade verdadeiramente tolerante agora que o tema da inmigración abre unha nova fronte neste eido. Tentando lembrar o final do sono, percurei na súa brétema e achei a resposta que tanto me asustou á pregunta que antes fixen:

¿Podería sobrevivir unha 'cultura galega' recoñecible sen o galego?: Si, o exemplo vivo delo non hai que percuralo na Irmandade galega de Caracas (onde este neno aprendeu a nadar) , nin na de Bós Aires, nen en Xenebra···

O exemplo o temos nunha terra fermosa cun clima idéntico ó da Galicia Política, tanto que Pemán é o único que acerta con él; unha terra que nestes días é un Magosto contínuo, unha terra que velaba ós defuntos á galega, que celebra os Maios, que ten contos e cancions coa tematica e as estructuras tradicionais...

O BIERZO.

LECTURA

OUUUUuuuu

Coa lectura os humans lle damos un significado (previamente consensuado) ós grafemas da lingua na que está escrito ó que lemos. Todos sabemos que a lectura é unha das actividades culturais mais importantes e que debe aprenderse dende cativo sendo o seu fomento unha das principais funcions culturais dos poderes públicos.

Mais existen outros grafemas que tamén son suceptibeis de lectura por parte dos humans que teñen unha cualidade máxica: Todo o mundo pode tirar deles a interpretación que lle pete que sempre terá argumentos para dicir o que dí.

Eses son os RESULTADOS ELECTORAIS; e os de esta noite non ian ser menos... Dentro duns meses veremos cal das posibilidades matemáticamente realizables é levada ó goberno mais xa temos en marcha o xogo de espellos.

¿Que semella quedar claro?; o aumento da abstención; para que logo digan dos galegos. Con esta participación o resultado ten escasa forza lexitima se temos en conta que UN 2% DO CENSO VOTOU "EN BRANCO".

Co resto dos sufraxios escomenza a "lectura". Eu, claro, teño a miña; a que sigue as miñas claves e as miñas teimas e cada quen terá as súas.
Interpreto a baixada do PSC mais como un abandono da formación socialista por parte das persoas mais catalanistas dentro desa formación como castigo ó paso de Maragall á "reserva" que como un transvase de votos cara a calquer outra opción (incluidos Ciutadans). Claro que pode un coller os 5 escanos perdidos polo PSC mais o perdido polo PP e velos transvasados cara a ciutadans e ICV que representarían alternativas menos radicais dende o punto de vista dos plantexamentos territoriais (centrífugo ou centrípeto) e mais preocupados polos prantexamentos sociais. O outro transvase semella claro:o dos decepcionados coas formas de ERC ou coa súa escasa bagaxe xestora dentro do gobern i ese "abandono da nave" se cadra precipitado.
Se miramo-la porcentaxe de voto acadado observamos que o principal aumento se produce pola "parte de abaixo" pois CiU so sube un escaso 0,7%; elo indica xunto coa xa mencionada gañadora (a abstención) e a elevación do voto en branco un verdadeiro cansancio dos votantes cara ós partidos do 'establishment'.

E AGORA?

Pois o mais seguro é que volte a gobernar o que saia dos despachos e non o que din os ciudadans.
ERC segue a se-la bisagra pola que pasan cáseque tódolos pactos mais non pode facer un 'pacto própio'
CiU ten como "descarte obrigatorio" a ICV e do resto de posibilidades só sumaría maioría dabondo co PSC ou con ERC.
O PSC non ten outra opción que non pase por ERC agás CiU, co que o tripartito debera se-la súa aposta.

Veredes que non desboto un pacto CiU-ERC i é que mais estranos compañeiros de cama se teñen visto; os de CiU xa saben que apoiarse no PSC é corre-lo risco de ter que "tragar" en Madrid; ERC podería tomar así cumprida vingaza da 'traición' de Zapiavelo no tema do estatut. Supoño que os esforzos de ferraz e génova se centrarán en desactivar esta posibilidade que tan bó xogo lle podería dar a Cataluña non só no seu goberno senon na súa presencia internacional... extrapolade este bloque de votos (CiU+ERC) ó parlamento da Carreira de San Jerónimo; !!!BINGO¡¡¡, ZP collido na súa própia trampa.

Xa sei, xa sei... Kousas de Kan Tolo.